- mieć plecy
- разг. име́ть свя́зи (проте́кцию)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
mieć plecy
Смотреть что такое "mieć plecy" в других словарях:
plecy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. plecyców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tył tułowia człowieka od szyi do pasa : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygarbione plecy. Leżeć na plecach. Poklepać kogoś po plecach. Dźwigać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plecy — blp, D. plecyców 1. «tylna strona tułowia, część ciała od barków do pasa» Barczyste, szerokie, wąskie, zgarbione plecy. Szeroki, rozrosły w plecach. Uderzyć kogoś w plecy, po plecach. Mieć chustkę na plecach. Nieść wiązkę chrustu na plecach.… … Słownik języka polskiego
plecy — 1. Chować, kryć się za czyimiś plecami «nie chcąc ponosić ryzyka, korzystać z tego, że ktoś inny się naraża»: Organizatorzy bezprawia, o których mówię, jako osłony używają osób w bardzo podeszłym wieku i ciężko chorych, wobec których ograniczone… … Słownik frazeologiczny
mocny — 1. Coś mocniejszego «alkohol»: Napije się pan kawy? (...) A może coś mocniejszego? Whisky albo koniak? M. Bielecki, Dziewczyna. 2. Czyjaś mocna, silna strona; czyjś mocny punkt «dziedzina, w której ktoś się dobrze orientuje, cecha, umiejętność,… … Słownik frazeologiczny
luz — m IV, D. u, Ms. luzzie; lm M. y 1. «miejsce wolne, przestronne, dużo miejsca; także czas wolny w godzinach przeznaczonych na jakieś inne zajęcia» Mieć luz w mieszkaniu. W zaprogramowanym dniu mieli trochę luzu. ◊ pot. Mieć luzy «mieć chwile wolne … Słownik języka polskiego
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
grzbiet — m IV, D. u, Ms. grzbietecie; lm M. y 1. «u zwierząt: część tułowia od karku do krzyża (przeciwna do strony brzusznej); u ludzi, potocznie: tylna strona tułowia od barków do pasa; plecy» Klepać konia po grzbiecie. Zginać grzbiet pod ciężarem… … Słownik języka polskiego
wylot — m IV, D. u, Ms. wylotocie; lm M. y 1. «otwór, kanał, rura itp., przez które się coś wydostaje, wylatuje na zewnątrz; koniec arterii komunikacyjnej, kanału, rury itp.; wyjście, ujście» Wylot tunelu. Wylot alei, ulicy. Wylot lufy karabinu. 2.… … Słownik języka polskiego
nóż — m II, D. noża; lm M. noże, D. noży «narzędzie do krajania, cięcia itp., składające się z metalowego ostrza osadzonego na trzonku; przyrząd do skrawania, cięcia itp. w różnego rodzaju urządzeniach mechanicznych» Długi, krótki, cienki, szeroki,… … Słownik języka polskiego
